صندوق اهرمی چیست؟ + معرفی انواع صندوق اهرمی

صندوق‌های سرمایه‌گذاری را می‌توان یکی از بهترین روش‌های سرمایه‌گذاری غیرمستقیم در بورس نامید. هدف این صندوق‌ها، مدیریت دارایی‌های خرد سرمایه‌گذاران و کسب بازدهی مطلوب از بازارهای مالی است. این صندوق‌ها با توجه به محل سرمایه‌گذاری و درجه ریسک‌پذیری آن‌ها به انواع مختلفی مانند صندوق سهامی، صندوق درآمد ثابت، صندوق مختلط، صندوق اهرمی و… تقسیم می‌شوند. هر یک از این صندوق‌ها ویژگی‌های خاص خود را دارند. به‌عنوان مثال صندوق درآمد ثابت با توجه به سود نسبتاً ثابتی که پرداخت می‌کند، برای افراد با درجه ریسک‌پذیری پایین یا افق زمانی کوتاه‌مدت برای سرمایه‌گذاری مناسب است. صندوق سهامی نیز مناسب سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیری است که تمایل به کسب بازدهی بیشتر از شاخص کل بورس دارند. صندوق‌های اهرمی نیز نوعی صندوق سهامی به‌حساب می‌آیند که با استفاده از ویژگی‌های خاص‌شان، می‌توانند گزینه جذابی برای سرمایه‌گذاران با هر میزان از ریسک‌پذیری باشد.

صندوق اهرمی چیست؟

صندوق اهرمی نوعی صندوق سرمایه‌گذاری است که به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهد با استفاده از اهرم مالی، یعنی بهره‌برداری از بدهی یا وام، میزان سود سرمایه‌گذاری خود را افزایش دهند. این صندوق‌ها با تنوع در واحدهای سرمایه‌گذاری، گزینه‌ای جذاب برای هر دو گروه سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر و محتاط به شمار می‌آیند. صندوق اهرمی برای سرمایه گذاری و انتقال مالکیت‌ها از دو ساز و کار صدور و ابطال و قابل معامله در بورس (ETF) استفاده می‌کند.

وجود اهرم در بازارهای مالی به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد تا با استفاده از میزان کمتری از سرمایه، سود بیشتری به‌دست آورند. اگرچه همواره باید در نظر داشت که وجود اهرم تنها میزان سود را افزایش نمی‌دهد، بلکه در ارتباط با زیان نیز همین تاثیر را دارد و می‌تواند زیان سرمایه‌گذاران را هم افزایش دهد؛ بنابراین استفاده از اهرم در سرمایه‌گذاری تنها به سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر توصیه می‌شود. در ادامه این مقاله با صندوق‌های اهرمی، به‌عنوان ابزار سرمایه‌گذاری که امکان استفاده از اهرم را حتی برای افراد با سرمایه اندک نیز فراهم کرده است، آشنا می‌شوید.

معرفی کامل صندوق اهرمی

صندوق اهرمی نوعی صندوق سرمایه‌گذاری سهامی است که متناسب با عملکرد خود، هم‌زمان امکان تخصیص سود ثابت و همچنین سود متناسب با رشد بازار سرمایه را برای سرمایه‌گذاران خود فراهم کرده است. واحدهای سرمایه‌گذاری صندوق اهرمی به دو دسته ممتاز و عادی تقسیم می‌شود. واحدهای ممتاز نیز دو مدل ممتاز خاص و ممتاز عام دارند. در این صندوق واحدهای عادی مانند صندوق درآمد ثابت، از سود ثابتی برخوردار است؛ اما واحدهای ممتاز این صندوق ویژگی‌هایی مشابه صندوق‌ سهامی قابل معامله(ETF) دارد. برای آشنایی بیشتر با صندوق‌های قابل معامله مقاله «صندوق قابل معامله (ETF) چیست؟» را ببینید.

بیشتر دارایی صندوق اهرمی در سهام و حق تقدم سهام شرکت‌های بورسی و فرابورسی سرمایه‌گذاری می‌شود. واحدهای عادی این صندوق‌ها مناسب افراد کم ریسک است و این سرمایه‌گذاران می‌توانند از بازدهی بدون ریسک که به‌صورت روزشمار محاسبه می‌شود، بهره‌مند شوند. (بازه سود ثابت در امیدنامه صندوق مشخص می‌شود) همچنین افراد ریسک‌پذیر با توجه به سازوکار خاص این نوع از صندوق‌ها، می‌توانند با سرمایه‌گذاری در واحدهای ممتاز از بازدهی بالاتری نسبت به واحدهای عادی برخوردار باشند.

سازوکار صندوق‌های اهرمی چگونه است؟

صندوق‌های اهرمی به‌طور کلی از ۲ سازوکار متفاوت برای تخصیص سود و مدیریت ریسک استفاده می‌کنند: یکی به‌صورت «صدور و ابطال» که به واحدهای عادی معروف بوده (ریسک بسیار پایین) و دیگری «قابل معامله» یا ممتار(پرریسک) است. هر یک از این سازوکارها ویژگی‌های خاص خود را دارند که انتخاب آن‌ها به ریسک‌پذیری سرمایه‌گذار بستگی دارد.

در سازوکار صدور و ابطال (بدون ریسک)، واحدهای سرمایه‌گذاری از حداقل و حداکثر میزان سود مشخصی برخوردارند. برای مثال، فرض کنید صندوق اهرمی X دارای کف بازدهی ۳۰٪ و سقف بازدهی ۳۶٪ است. در این حالت، حتی اگر بازدهی صندوق منفی باشد، سرمایه‌گذارانی که واحدهای عادی یا صدور و ابطالی را خریداری کرده‌اند، حداقل همان ۳۰٪ سود را دریافت خواهند کرد. در عین حال، اگر عملکرد صندوق از سقف ۳۶٪ تجاوز کند، سود همان ۳۰٪ به این دسته از سرمایه‌گذاران تعلق خواهد گرفت. بنابراین، سرمایه‌گذاران واحدهای بدون ریسک همواره یک بازدهی ثابت و قابل پیش‌بینی را تجربه خواهند کرد.

اما در مقابل، واحدهای ممتاز (پرریسک) صندوق‌های اهرمی شرایط متفاوتی دارند و نرخ بازدهی آن‌ها به‌طور ثابت تعیین نمی‌شود. در این نوع از واحدها، به‌دلیل وجود اهرم مالی، نوسانات بازدهی می‌تواند بسیار شدید باشد. برای نمونه، اگر بازدهی واحدهای عادی از کف تعیین‌شده پایین‌تر باشد، این کمبود از سود واحدهای ممتاز جبران می‌شود. در واقع، زمانی که بازار در روند نزولی قرار دارد و بازدهی صندوق به زیر کف سود واحدهای عادی می‌رسد، واحدهای پرریسک این کمبود را پوشش می‌دهند و در شرایط صعودی، سود مازاد بازدهی به دارندگان واحدهای پرریسک تعلق می‌گیرد.

بازدهی در صندوق‌های اهرمی

در صندوق‌های اهرمی، بازدهی برای واحدهای عادی و ممتاز به‌طور جداگانه و با توجه به عملکرد صندوق در طول زمان تعیین می‌شود. سه حالت ممکن برای کسب بازدهی در این صندوق‌ها وجود دارد:

۱) بازدهی بیشتر از سقف واحدهای عادی: فرض کنید صندوق اهرمی X با سقف بازدهی ۳۶٪ و کف بازدهی ۳۰٪ برای واحدهای عادی به‌کار می‌رود. اگر بازدهی کل صندوق در طول سال ۵۰٪ باشد، سرمایه‌گذارانی که واحدهای عادی خریداری کرده‌اند، همان ۳۶٪ سود را دریافت می‌کنند. در این شرایط، ۱۴٪ مازاد بازدهی به دارندگان واحدهای ممتاز تعلق می‌گیرد. در حقیقت، سرمایه‌گذاران واحدهای ممتاز علاوه‌بر بازدهی اصلی خود، از سود اضافی حاصل از مازاد سود واحدهای عادی بهره‌مند می‌شوند. این محاسبات به‌صورت روزانه انجام می‌شود و در طول سال تغییرات سود به‌طور مستمر در نظر گرفته می‌شود.

۲) بازدهی کمتر از کف واحدهای عادی: اگر بازدهی کل صندوق تنها ۱۰٪ باشد، سرمایه‌گذاران واحدهای بدون ریسک همان ۳۰٪ را دریافت خواهند کرد. این کمبود بازدهی از محل واحدهای ممتاز تأمین می‌شود، به این معنی که سرمایه‌گذاران واحدهای ممتاز یا ممکن است سود کمتری از بازدهی صندوق دریافت کنند یا حتی دچار زیان شوند.

۳) بازدهی در بازه مشخص واحدهای عادی: در صورتی که بازدهی صندوق در بازه‌ای بین ۳۰٪ و ۳۶٪ قرار گیرد، همان میزان بازدهی به سرمایه‌گذاران واحدهای عادی و ممتاز تعلق می‌گیرد. برای مثال، اگر صندوق بازدهی ۳۰٪ را تجربه کند، تمام سرمایه‌گذاران (اعم از واحدهای عادی و ممتاز) همان ۳۰٪ سود خواهند داشت.

اهداف سرمایه‌گذاری در صندوق‌های اهرمی چیست؟

افزایش بازده:

یکی از اهداف اصلی سرمایه‌گذاری در صندوق‌های اهرمی، افزایش بازدهی سرمایه‌گذاری است. این صندوق‌ها با استفاده از اهرم مالی، یعنی استفاده از بدهی یا وام به منظور افزایش میزان سرمایه‌گذاری، تلاش می‌کنند تا میزان سود خود را افزایش دهند. اهرم مالی به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که با استفاده از سرمایه کمتر، بتوانند میزان بیشتری از دارایی‌ها را تحت کنترل خود داشته باشند و از این طریق به بازدهی بیشتری دست یابند.

استفاده از اهرم مالی:

مفهوم اهرم مالی به معنی استفاده از بدهی به عنوان وسیله‌ای برای افزایش سرمایه‌گذاری است. در صندوق‌های اهرمی، این اهرم به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد که با استفاده از بدهی و منابع مالی خارجی، میزان سرمایه‌گذاری خود را افزایش دهند. استفاده از اهرم مالی نه تنها می‌تواند بازده سرمایه‌گذاری را افزایش دهد، بلکه ریسک را نیز به شدت بالا می‌برد. این بدان معنی است که اگر بازار به نفع سرمایه‌گذار حرکت نکند، میزان زیان نیز می‌تواند به همان نسبت افزایش یابد.

ریسک بالا:

یکی از ویژگی‌های اصلی صندوق‌های اهرمی، میزان ریسک بالای آن‌هاست. استفاده از اهرم مالی باعث می‌شود که نوسانات بازار به طور مستقیم بر بازدهی این صندوق‌ها تاثیر بگذارد. به عبارت دیگر، هر گونه نوسان منفی در بازار می‌تواند منجر به زیان‌های سنگین برای سرمایه‌گذاران در این صندوق‌ها شود. بنابراین، سرمایه‌گذاری در صندوق‌های اهرمی نیازمند درک عمیق از ریسک‌های موجود و همچنین توانایی مدیریت این ریسک‌ها می‌باشد.

معرفی انواع صندوق‌های اهرمی

صندوق‌های مبتنی بر سهام:

صندوق‌های اهرمی مبتنی بر سهام، یکی از انواع محبوب صندوق‌های اهرمی هستند که تمرکز اصلی آن‌ها بر روی سهام شرکت‌ها است. این صندوق‌ها از طریق خرید و فروش سهام با استفاده از اهرم مالی، به دنبال افزایش بازده سرمایه‌گذاری‌های خود هستند. این نوع از صندوق‌ها به دلیل نوسانات بالای بازار سهام، ریسک بالاتری دارند؛ اما در عین حال، پتانسیل بازدهی بیشتری نیز برای سرمایه‌گذاران به همراه دارند.

صندوق‌های مبتنی بر بدهی:

صندوق‌های اهرمی مبتنی بر بدهی، برخلاف صندوق‌های مبتنی بر سهام، تمرکز خود را بر روی اوراق قرضه و بدهی‌ها قرار می‌دهند. این صندوق‌ها از طریق سرمایه‌گذاری در اوراق قرضه و سایر ابزارهای بدهی، به دنبال ایجاد بازدهی هستند. اگرچه این نوع صندوق‌ها به طور کلی ریسک کمتری نسبت به صندوق‌های مبتنی بر سهام دارند، اما استفاده از اهرم مالی همچنان ریسک آن‌ها را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد.

صندوق‌های مرکب:

صندوق‌های مرکب، ترکیبی از سهام و اوراق بدهی را در سرمایه‌گذاری‌های خود دارند. این نوع صندوق‌ها با استفاده از اهرم مالی به دنبال بهره‌مندی از مزایای هر دو بازار سهام و بدهی هستند. صندوق‌های مرکب با تنوع بخشیدن به دارایی‌های خود، سعی در کاهش ریسک و افزایش بازدهی دارند. این صندوق‌ها برای سرمایه‌گذارانی که به دنبال تنوع در پرتفوی خود هستند، می‌توانند گزینه مناسبی باشند.

مکانیزم‌های عملکرد صندوق‌های اهرمی چگونه است؟

استفاده از مشتقات مالی:

یکی از ابزارهای اصلی مورد استفاده در صندوق‌های اهرمی، مشتقات مالی مانند آپشن‌ها و قراردادهای آتی است. این ابزارها به مدیران صندوق اجازه می‌دهند که با ریسک کمتر، پتانسیل بازدهی بالاتری را ایجاد کنند. مشتقات مالی همچنین به مدیران صندوق این امکان را می‌دهند که در بازارهای مختلف و در شرایط گوناگون، استراتژی‌های مختلفی را اعمال کنند. این ابزارها به عنوان ابزاری برای مدیریت ریسک نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما استفاده نادرست از آن‌ها می‌تواند منجر به زیان‌های جدی شود.

تامین مالی از طریق بدهی:

یکی از روش‌های تامین مالی در صندوق‌های اهرمی، استفاده از بدهی است. این صندوق‌ها با استفاده از وام‌ها و سایر ابزارهای بدهی، میزان سرمایه‌گذاری‌های خود را افزایش می‌دهند. استفاده از بدهی به عنوان ابزار تامین مالی، به مدیران صندوق این امکان را می‌دهد که با میزان کمتری از سرمایه خود، سرمایه‌گذاری‌های بزرگی انجام دهند. با این حال، این نوع تامین مالی ریسک بالایی را به همراه دارد، زیرا در صورت عدم موفقیت سرمایه‌گذاری‌ها، بازپرداخت بدهی‌ها می‌تواند به مشکل برخورد کند.

نسبت اهرم:

نسبت اهرم، یکی از شاخص‌های کلیدی در صندوق‌های اهرمی است که نشان‌دهنده میزان استفاده از اهرم مالی در صندوق است. این نسبت به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا میزان ریسک و بازدهی بالقوه صندوق را ارزیابی کنند. به طور کلی، هر چه نسبت اهرم بالاتر باشد، میزان ریسک صندوق نیز افزایش می‌یابد. این نسبت به مدیران صندوق این امکان را می‌دهد که استراتژی‌های مختلفی را برای مدیریت ریسک و بازدهی اعمال کنند.

تفاوت واحدهای عادی و ممتاز در صندوق سرمایه گذاری اهرمی چیست؟

همان‌طور که گفته شد، هر صندوق سرمایه‌گذاری اهرمی، دو نوع واحد سرمایه‌گذاری دارد: واحدهای عادی و واحدهای ممتاز. واحدهای عادی این صندوق به لحاظ میزان سوددهی شبیه به صندوق درآمد ثابت عمل می‌کند و سرمایه‌گذاری در آن‌ها بدون ریسک است. این در حالی است که واحدهای ممتاز این صندوق واحدهایی بسیار پرریسک هستند، و با توجه به وجود ارتباط مثبت بین ریسک و بازده، انتظار می‌رود سرمایه‌گذاری در این واحدها با سود بسیار بالایی نیز همراه باشد. در ادامه مشخصات هر یک از انواع واحدهای عادی و ممتاز صندوق‌های اهرمی از جمله صندوق جهش فارابی را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

مشخصات واحدهای عادی صندوق اهرمی

در ارتباط با میزان سوددهی واحدهای عادی صندوق اهرمی عموما یک بازه سوددهی توسط مدیر صندوق ارائه می‌شود. به‌عنوان مثال شرکت سبدگردان فارابی، بازه سوددهی واحدهای عادی صندوق اهرمی جهش را بین ۳۴.۹ تا ۳۶.۳ درصد اعلام کرده است. در نظر داشته باشید حدود بالا و پایین این بازه اعلام شده، به‌عنوان سقف و کف میزان سوددهی صندوق اهرمی در نظر گرفته می‌شوند. یعنی در صورتی که بازده صندوق بالاتر از ۳۶.۳ درصد (سقف بازدهی) باشد، مازاد بازدهی به افرادی که در واحدهای عادی صندوق سرمایه‌گذاری کرده‌اند، تعلق نمی‌گیرد. در مقابل، اگر وضعیت بازار نزولی باشد و سود صندوق به کمتر از 34.9 درصد برسد، کف سود 34.9 درصدی واحدهای عادی صندوق جهش برای دارندگان این واحدها تضمین شده است. توجه داشته باشید که تامین کسری سود واحدهای عادی تا 34.9 درصد، از محل سود واحدهای ممتاز صندوق کسر می‌شود. لازم به‌ذکر است شیوه خرید و فروش واحدهای عادی صندوق اهرمی به‌صورت صدور و ابطال است و سرمایه‌گذاران باید از طریق درگاه‌های اصلی صندوق نسبت به خرید یا فروش واحدها اقدام کنند. همچنین نکته دیگری که باید در ارتباط با سرمایه‌گذاری در واحدهای عادی صندوق اهرمی در نظر داشته باشید، این است که صندوق اهرمی (در هیچ کدام از انواع واحدهای آن) پرداخت سود دوره‌ای ندارد. برای درک تفاوت واحدهای عادی صندوق اهرمی با صندوق‌های درآمد ثابت می‌توانید به مقاله «تفاوت صندوق لبخند یا واحدهای عادی صندوق اهرمی جهش» مراجعه کنید.

مشخصات واحدهای ممتاز صندوق اهرمی

در ارتباط با میزان سوددهی واحدهای ممتاز صندوق اهرمی هیچ سقف و کفی تعریف نشده است و خرید و فروش این واحدها تنها به سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر توصیه می‌شود. با توجه به اینکه بخش عمده دارایی‌های صندوق‌های اهرمی در سهام و حق‌تقدم سهام سرمایه‌گذاری می‌شود، بنابراین هم‌بستگی بالایی با نوسانات بازار داشته و تغییرات قابل‌توجهی در ارزش دارایی‌های آن اتفاق می‌افتد. درصورت کسب بازدهی ۳۴.۹ تا ۳۶.۳ درصدی این صندوق، سود واحدهای ممتاز نیز در همین محدوده و همانند واحدهای عادی است؛ اما در صورت محقق شدن بازدهی بیش از ۳۶.۳درصدی، واحدهای عادی همان سود ۳۶.۳ درصد را دریافت می‌کنند و مازاد سود این واحدها به واحدهای ممتاز تعلق خواهد گرفت. همین مساله که به‌عنوان مکانیزم اهرم واحدهای ممتاز صندوق اهرم در نظر گرفته می‌شود، سبب شده تا دارندگان واحدهای ممتاز با ضریب بالاتری سود کسب کنند و جذابیت سرمایه‌گذاری در این واحدها افزایش یابد. در طرف مقابل در صورتی‌که سود صندوق کمتر از 34.9 درصد باشد، بخشی از سود واحدهای ممتاز جهت تامین کسری سود واحدهای عادی، از آن کاسته شده و به واحدهای عادی اختصاص می‌یابد. با توجه به این ویژگی‌ها، واحدهای ممتاز صندوق اهرمی در رشدهای بازار با جهش بیشتری رشد می‌کنند و در بازار منفی نیز سودی کمتر نصیب سرمایه‌گذاران می‌کنند و حتی ممکن است با زیان نیز همراه باشند. لازم به ذکر است، واحدهای ممتاز صندوق اهرمی از نوع قابل‌معامله (ETF) هستند و سرمایه‌گذاران می‌توانند از طریق سامانه معاملات آنلاین تمامی کارگزاری‌ها نسبت به خرید و فروش واحدها ممتاز اقدام کنند. برای بررسی تفاوت‌های صندوق‌های سهامی و واحدهای ممتاز صندوق اهرمی مقاله «واحدهای ممتاز صندوق جهش چه تفاوتی با صندوق سلام دارد؟» را ببینید.

به‌طور خلاصه در ارتباط با واحدهای عادی و ممتاز می‌توان گفت، واحدهای ممتاز سود ۳۴.۹ تا ۳۶.۳ درصدی واحدهای عادی را تضمین می‌کنند؛ در طرف مقابل سرمایه‌گذاران واحدهای ممتاز با پذیرش ریسک سرمایه‌گذاری، در رشدهای بازار سود مازاد بر ۳۶.۳ درصد واحدهای عادی نصیب‌شان می‌شود و ممکن است تا چند برابر رشد شاخص بورس نیز سود کسب کنند.

مزایای سرمایه‌گذاری در صندوق اهرمی چیست؟

سرمایه‌گذاری در صندوق اهرمی مزایای متعددی دارد که از مهم‌ترین آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• با کمترین میزان سرمایه می‌توان از ابزار اهرم در سرمایه‌گذاری استفاده کرد.
• وجود دو نوع واحد سرمایه‌گذاری عادی و ممتاز کمک می‌کند صندوق اهرمی برای تمام گروه‌های سرمایه‌گذاران اعم از ریسک‌پذیر و محتاط گزینه سرمایه‌گذاری ایده‌آلی باشد.
• با سرمایه‌گذاری در واحدهای عادی این صندوق دریافت یک سود حداقلی تضمین می‌شود.
• سرمایه‌گذاران می‌توانند با سرمایه‌گذاری در واحدهای عادی صندوق اهرمی در کنار واحدهای ممتاز، ریسک پرتفوی خود را کاهش دهند.
• این نوع از صندوق‌ها بهترین ابزار سرمایه‌گذاری در بازار صعودی به‌شمار می‌روند.

معایب سرمایه گذاری در صندوق اهرمی چیست؟

• صندوق های اهرمی (LETF) می‌توانند منجر به زیان های قابل توجهی شوند که بیشتر از شاخص یا دارایی ها است.
• LETF ها نسبت به ETF های سنتی کارمزد و نسبت هزینه بالاتری دارند.
• LETF ها برای سرمایه گذاری بلندمدت مناسب نیستند.

بازدهی صندوق اهرمی چگونه است؟

بازدهی واحدهای عادی و ممتاز در صندوق‌های اهرمی کاملاً وابسته به هم هستند. اگر بازدهی صندوق بیشتر از سقف تعیین‌شده برای واحدهای عادی باشد، این سود مازاد به واحدهای ممتاز منتقل می‌شود. در طرف مقابل، اگر بازدهی کلی صندوق کمتر از نرخ حداقلی واحدهای عادی باشد، این مبلغ از محل واحدهای ممتاز جبران می‌شود.

کف و سقف نرخ بازدهی در امیدنامه صندوق اهرمی ذکر می‌شود؛ بنابراین اگر بازدهی صندوق سرمایه‌گذاری بیشتر از سقف تعیین‌شده باشد، سهامداران واحدهای ممتاز از سود مضاعف برخوردار خواهند شد. در صورتی‌که صندوق عملکردی ضعیف‌تر از کف مشخص شده داشته باشد، سهامداران واحدهای ممتاز متحمل زیان می‌شوند؛ اما سهامداران واحدهای عادی، همان کف نرخ بازدهی تعیین‌شده را دریافت می‌کنند.

برای مثال فرض کنید سقف بازدهی واحدهای عادی یک صندوق اهرمی در امیدنامه ۲۵ درصد و کف بازدهی ۱۵ درصد در نظر گرفته شده باشد. اگر این صندوق در طول سال ۱۰۰ درصد بازدهی داشته باشد، در این حالت، دارندگان واحدهای عادی از سود ۲۵ درصدی بهره‌مند می‌شوند؛ اما برای دارندگان واحدهای ممتاز علاوه بر سود ۱۰۰ درصدی، ۷۵ درصد مازاد سود واحدهای عادی نیز در نظر گرفته خواهد شد. در حالت دیگر، اگر بازدهی صندوق در طول سال کمتر از کف سود تعیین‌شده باشد، مثلاً به ۱۰ درصد برسد، دارندگان واحدهای عادی معادل حداقل سود تعیین‌شده، که ۱۵ درصد است را دریافت می‌کنند. در این حالت ۵ درصد سود باقی‌مانده از دارندگان واحدهای ممتاز کسر و به دارندگان واحدهای عادی تخصیص داده می‌شود. در ضمن به این نکته نیز توجه داشته باشید که سود و زیان صندوق‌های اهرمی به‌صورت روزانه محاسبه و اعمال می‌شود.

نحوه سرمایه‌گذاری در واحدهای عادی صندوق اهرمی

خرید و فروش واحدهای عادی صندوق‌های اهرمی براساس روش صدور و ابطال صورت می‌گیرد؛ بنابراین برای خرید و فروش این نوع از واحدها باید از طریق سایت خود صندوق اقدام کنید. واحدهای عادی صندوق‌های سرمایه‌گذاری مناسب افراد با ریسک‌پذیری کم است. سود این واحدها شامل کف و سقف معینی می‌شود. در صورتی‌که در طول یک سال بازدهی کل صندوق بیشتر از سقف سود پیش‌بینی شده باشد، سود تعلق‌گرفته به سرمایه‌گذار معادل سقف سود تعیین‌شده است و در صورتی‌که بازدهی صندوق در طول سال کمتر از کف سود تعیین‌شده باشد، همان کف سود به سرمایه‌گذاران پرداخت خواهد شد. به عبارتی می‌توان گفت واحدهای عادی صندوق اهرمی مشابه صندوق درآمد ثابت عمل می‌کنند. فراموش نکنید دریافت کد بورسی، ثبت‌نام و احراز هویت سجام پیش از سرمایه‌گذاری در واحدهای عادی صندوق اهرمی نیز ضرورت دارد.

پیشنهاد مطالعه:<< بررسی استراتژی‌های سرمایه‌گذاری در صندوق‌های اهرمی >>

نحوه سرمایه‌گذاری در واحدهای ممتاز صندوق اهرمی

واحدهای سرمایه‌گذاری ممتاز به دو دسته خاص و عام تقسیم می‌شود. «واحد ممتاز خاص» مربوط به مؤسسین صندوق است که دارندگان آن در مدیریت صندوق حق رأی دارند. این نوع واحدهای سرمایه‌گذاری غیرقابل ابطال ولی قابل‌انتقال به غیر هستند و صرفاً در بورس و با رعایت مقررات آن، قابلیت انتقال دارند.

«واحد ممتاز عام» از نوع قابل‌معامله یا ETF است که از طریق سامانه معاملات آنلاین تمام کارگزاری‌ها قابل خرید و فروش است. دارندگان این نوع از واحدها برخلاف واحدهای ممتاز خاص، دارای حق رأی نیستند. توجه داشته باشید برای خرید واحدهای ممتاز باید ابتدا نسبت به دریافت کد بورسی اقدام کرده باشید. توجه داشته باشید که واحدهای ممتاز، برخلاف واحدهای عادی، کف و سقف مشخصی برای میزان بازدهی ندارند. به عبارتی این واحدها همان‌طور که ممکن است با سودهای بیشتر نسبت به واحد عادی همراه باشند، احتمال ضرر و کاهش ارزش هم دارند. بنابراین واحدهای ممتاز صندوق اهرمی، مانند واحدهای صندوق سهامی بازدهی متغیر و متناسب با رشد بازار سهام دارند.

مخاطبان هدف صندوق‌های اهرمی چه کسانی هستند؟

سرمایه‌گذاران حرفه‌ای:

صندوق‌های اهرمی به دلیل ماهیت پیچیده و پرریسک خود، بیشتر مناسب سرمایه‌گذاران حرفه‌ای هستند. این سرمایه‌گذاران به دلیل تجربه و دانش کافی در مورد بازارهای مالی و ابزارهای پیچیده مالی، قادر به مدیریت ریسک‌های این صندوق‌ها هستند. برای سرمایه‌گذاران حرفه‌ای، صندوق‌های اهرمی یک ابزار مناسب برای دستیابی به بازدهی بالاتر و بهره‌برداری از فرصت‌های بازار به شمار می‌روند.

سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر:

علاوه بر سرمایه‌گذاران حرفه‌ای، صندوق‌های اهرمی برای سرمایه‌گذارانی که تمایل به پذیرش ریسک‌های بالا دارند نیز جذاب هستند. این سرمایه‌گذاران به دنبال فرصت‌هایی هستند که به آن‌ها اجازه می‌دهد بازدهی بالاتری نسبت به سرمایه‌گذاری‌های سنتی داشته باشند. اگرچه این صندوق‌ها می‌توانند بازدهی بالایی داشته باشند، اما سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر باید از خطرات و نوسانات این نوع سرمایه‌گذاری‌ها آگاه باشند.

سرمایه‌گذارن کم ریسک:

واحدهای عادی صندوق‌های اهرمی امکان سرمایه‌ گذاری برای سرمایه‌گذارانی که تحمل ریسک پایینی دارند را فراهم کرده است. این واحدها بازدهی ثابتی دارند و تحت هر شرایطی سود مشخصی را به سرمایه‌گذاران پرداخت می‌کند. در حقیقت، دارندگان واحدهای عادی در صندوق‌های اهرمی نقش وام‌دهنده به دارندگان ممتاز را داشته و دارندگان واحدهای ممتاز در هر وضعیتی، سود واحدهای عادی را تضمین می‌کنند.

معرفی استراتژی‌های سرمایه‌گذاری در صندوق‌های اهرمی

استراتژی‌های بلندمدت:

استراتژی‌های بلندمدت در صندوق‌های اهرمی به منظور بهره‌برداری از روندهای بلندمدت بازار و کاهش نوسانات کوتاه‌مدت طراحی شده‌اند. این استراتژی‌ها معمولاً شامل سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی با پتانسیل رشد بالا و نگهداری آن‌ها در بلندمدت است. با این حال، به دلیل استفاده از اهرم مالی، حتی استراتژی‌های بلندمدت نیز می‌توانند ریسک‌های قابل توجهی داشته باشند و نیازمند مدیریت دقیق هستند.

استراتژی‌های کوتاه‌مدت:

استراتژی‌های کوتاه‌مدت در صندوق‌های اهرمی بیشتر بر بهره‌برداری از نوسانات کوتاه‌مدت بازار تمرکز دارند. این استراتژی‌ها معمولاً شامل خرید و فروش سریع دارایی‌ها با هدف کسب سود از تغییرات لحظه‌ای قیمت‌ها هستند. به دلیل استفاده از اهرم مالی، این نوع استراتژی‌ها می‌توانند بازدهی بالایی داشته باشند، اما در عین حال ریسک نوسانات بازار نیز به شدت افزایش می‌یابد.

مدیریت ریسک:

مدیریت ریسک یکی از مهم‌ترین جنبه‌های سرمایه‌گذاری در صندوق‌های اهرمی است. به دلیل ماهیت پرریسک این صندوق‌ها، مدیران صندوق باید استراتژی‌های دقیقی برای مدیریت ریسک‌ها داشته باشند. این استراتژی‌ها ممکن است شامل تنوع‌بخشی به دارایی‌ها، استفاده از ابزارهای مشتقه برای پوشش ریسک و یا تعیین حد ضرر باشد. مدیریت ریسک موثر می‌تواند به کاهش زیان‌های احتمالی و افزایش بازدهی بلندمدت صندوق‌های اهرمی کمک کند.

چه زمانی باید از صندوق های اهرمی خارج شد؟

خروج از صندوق‌های اهرمی نیاز به استراتژی دقیق و ارزیابی مداوم شرایط بازار و عملکرد صندوق دارد. زمان مناسب برای خروج از صندوق اهرمی به عوامل مختلفی بستگی دارد که در ادامه به برخی از مهم‌ترین آن‌ها اشاره می‌کنم:

۱. نوسانات شدید بازار

۲. رسیدن به هدف سرمایه‌گذاری

۳. کاهش قدرت عملکرد صندوق

۴. تغییر در شرایط اقتصادی یا مالی

۵. افزایش ریسک صندوق

۶. مشکلات قانونی یا نظارتی

۷. پایان دوره زمانی سرمایه‌گذاری

۸. بررسی تحلیل تکنیکال یا بنیادی